einen Buchstaben wählen: | a | â | b | c | d | e | ë | ê | g | h | i | î | j | k | l | m | | n | o | ô | œ | p | q | r | s | t | u | ü | û | w | z | [ zurück ]
Heinrich110 unser bluome der muoz vallen so er aller grüenest wænet sîn. an hern Heinrîche wart wol schîn: der in dem hœhsten werde lebet ûf dirre erde, 115 derst der versmâhte vor gote. er viel von sînem gebote ab sîner besten werdekeit in ein smæhlîchez leit: in ergreif diu miselsuht. 120 dô man die swæren gotes zuht ersach an sînem lîbe, manne unde wîbe wart er dô widerzæme. nû sehet wie genæme 125 er ê der werlte wære, er wart nû als unmære, ze heuwe wart sîn grüenez gras, der ê der werlte venre was, daz in niemen gerne sach; 128 als ouch Jôbe geschach, |